معنی کل و جملگی

همه

کلی، همگی

همگی

همگی

همه، همگی، جملگی، تمامی

همگی، همه، سراسر

همه، همگی، جمیع، مجموع، جمله، جملگی

(جُ لَ یا لِ) [ع - فا.] (ق.) همگی.

همه، همگی،
(قید) تماماً،

تمام، تماماً، سراسر، سرتاسر، همه

بالإجماعِ، مِنْ (قمَِّ) الرّأس إلی أخْمَصِ القدم (أو القَدَمَین)

کل کل. [ک ُ ک ُ] (اِخ) دهی از دهستان آسمان آباد است که دربخش شیروان چرداول شهرستان ایلام واقع است و 400 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).

کل کل. [ک ُ ک ُ] (اِخ) دهی از دهستان کلیایی بخش سنقر کلیایی است که در شهرستان همدان واقع است و 285 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).

کل. [ک ُ] (ع اِ) مخفف کُل ّ بهمان معنی است:
طبع هر جزوی که هست آخر سوی کل مایل است.
کاتبی.
دین ودل را کل بدو بسپرد خلق
پیش امر و نهی او میمرد خلق.
مولوی.

کل. [ک ُ] (اِ) خمیدگی. کوژی. کجی. انحناء. غوز. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا):
بدانگه که گیرد جهان گرد و میغ
کل پشت چوگانت گردد ستیغ.
بوشکور.
هان ای کل پشت پاردم باف
ای توبره ریش کون غراره.
سوزنی.
|| (ص) دم کوتاه. دم بریده. ابتر. کوتاه دم. کله. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || کوتاه. پست: قدی کل یعنی قدی کوتاه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) || (اِ) روستا. کلی روستایی است. (یادداشت به خطمرحوم دهخدا). || (ص) کند: شمشیر کل، اره ٔ کل، کارد کل. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به کله شود.

159